De plegers van familiedrama’s kunnen vaak niet omgaan met hun eigen emoties en wanhoop, zegt klinisch en forensisch psycholoog Toon Verheugt. “Je ziet vaak dat de daders vroeger een ernstig verlies hebben geleden, bijvoorbeeld een overleden vader of broertje, terwijl dat verlies nooit besproken of verwerkt is."
Als zij opnieuw in aanraking komen met verlies, bijvoorbeeld door het verlies van werk, een relatie of een huis, dan slaat de vlam plots in de pan. "Met dat nieuwe verlies kunnen ze niet omgaan. In al die wanhoop zien ze dan geen andere uitweg meer er."
Volgens Verheugt staat ieder familiedrama op zichzelf. “Maar dat betekent niet dat er geen duidelijke overeenkomsten zijn", legt hij uit. "Zo blijkt uit onderzoek dat zeker 90 procent van de daders bij een familiedrama lijdt aan een psychische stoornis. Dan moet je denken aan een persoonlijkheidsstoornis of een psychiatrische stoornis.”